[374] ภิกษุให้ทำสันถัตทุกปี ต้องอาบัติ 2 คือ ให้ทำเป็นทุกกฏ
ในประโยค 1 ให้ทำเสร็จแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[275] ภิกษุไม่ถือเอาคืบสุคตโดยรอบแห่งสันถัตเก่า แล้วให้ทำ
สันถัตสำหรับนั่งใหม่ ต้องอาบัติ 2 คือ ให้ทำ เป็นทุกกฏในประโยค 1 ให้
ทำเสร็จแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[276] ภิกษุรับขนเจียมแล้วเดินทางเกิน 3 โยชน์ ต้องอาบัติ 2
คือ เกิน 3 โยชน์ไปก้าวที่ 1 ต้องอาบัติทุกกฏ 1 เกินไปก้าวที่ 2 เป็น
นิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[277] ภิกษุใช้ภิกษุณีผู้มิใช่ญาติให้ซักขนเจียม ต้องอาบัติ 2 คือ
ให้ซัก เป็นทุกกฏในประโยค 1 ให้ซักแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[278] ภิกษุรับรูปิยะ ต้องอาบัติ 2 คือ รับ เป็นทุกกฏในประโยค
1 รับแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[279] ภิกษุถึงความแลกเปลี่ยนด้วยรูปิยะมีประการต่าง ๆ ต้องอาบัติ
2 คือ ถึง เป็นทุกกฏในประโยค 1 ถึงแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[280] ภิกษุถึงการซื้อและขายมีประการต่าง ๆ ต้องอาบัติ 2 คือ ถึง
เป็นทุกกฏในประโยค 1 ถึงแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
โกสิยวรรค ที่ 2 จบ

ปัตตวรรค ที่ 3

[281] ภิกษุเก็บอติเรกบาตรล่วง 10 วัน ต้องอาบัติ 1 คือ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์.